Historia i duchowość Marianów

„Wieczernik na Mazowszu” wybitnego znawcy historii Zgromadzenia Księży Marianów ks. Jana Kosmowskiego MIC to książka o niezwykłym sanktuarium w Górze Kalwarii. Dlaczego niezwykłym? Co go wyróżnia na tle innych, licznych świątyń naszego kraju? O tym właśnie mówi ta ciekawa publikacja, bo jak wytłumaczyć fakt, że Wieczernik ocalał jako jedyna świątynia z całego zespołu kalwaryjskiego, liczącego 35 kaplic, 7 kościołów i 5 klasztorów... Miejsce to dzieliło burzliwą historię Góry Kalwarii na przestrzeni dziejów i podobnie jak opiekujące się nim Zgromadzenie, zostało cudownie przywrócone do życia. Dziś przyciąga licznych wiernych łaskami za wstawiennictwem św. o. Stanisława Papczyńskiego, którego relikwie tam się znajdują. 

Ojciec Stanisław Papczyński urodził się 18 V 1631 r. Życie poświęcił tworzeniu zakonu marianów, służbie Kościołowi i ojczyźnie, a szczególnie ubogim. Zmarł 17 IX 1701 r. Jego życie przypadło na burzliwy okres, w którym Rzeczpospolita toczyła wojny ze Szwedami, Siedmiogrodem, Kozakami, Moskalami i Turkami, stąd jego troska o dusze w czyśćcu cierpiące. Każdy, kto sięgnie do książek ojca Papczyńskiego, porównywanego talentem do ks. Piotra Skargi, i zapozna się z naukami moralnymi kierowanymi do jemu współczesnych, będzie zdumiony aktualnością ocen, opinii i wskazań. Jakże współcześnie brzmią jego słowa, że przestrzeganie prawa Bożego jest fundamentem wolności. Czyż nie to samo głosił w naszych czasach największy z Polaków św. Jan Paweł II? Choćby tylko z powodu tej ponadczasowej perspektywy nauk ojca Stanisława Papczyńskiego warto bliżej poznać postać Świętego i jego dzieła.

Wybór świadectw o otrzymanych łaskach za wstawiennictwem bł. Jerzego Matulewicza

Oprac. s. Janina Samolewicz SJE i s. Viktorija Pleckaite MVS

Zebrane w niniejszym opracowaniu opowieści pochodzą od osób, które odnoszą się do Błogosławionego jak do osoby bliskiej i rozumiejącej. Proszą o pomoc z rozbrajającym zaufaniem i z całą prostotą zapewniają nas, że się nie zawiedli. Wspomniane tu wydarzenia – znaki zebrano nie po to, by do czegoś przekonać kogokolwiek. Świadczą one jedynie o tym, że wiarą, modlitwą nadzieją można wyjść poza materialny porządek rzeczy i otworzyć się na wymiar duchowy, nadprzyrodzony. Bł. Jerzy za życia nie był zwolennikiem religijnej egzaltacji. Jego religijność była poważna, dyskretna i naznaczona cierpieniem. Jego życie były odzwierciedleniem pokornej wobec Boga wiary. Podobny styl odkrywamy w zamieszczonych tu relacjach, które są świadectwem wiary i zachwytu nad Tajemnicą.